ارزش صبر کردن را داشت . هیچ کس به اندازه فلورنتینو به او باور نداشت . هر چند که او گرمی یک ستاره را نداشت اما نباید فراموش کرد که در سخت ترین استادیوم جهان ، موفق شدن چقدر مشکل است . بنزما اما هرگز نمی خواست نا امید شود و درهای رفتن را به روی خودش بازی کند . برایش حرفهایی که زده می شد مهم نبودند . با سری رو به بالا به خانه می رفت و تلاش خود را ادامه می داد . او یک چالش شخصی داشت و حالا به ثبات رسیده و می خواهد لذت ببرد .
بالاخره نوبت رقابت خوب او با هیگوائین رسید . بی تردید حرفهای مورینیو در مورد سگ ها و گربه ها هم که برایش تحقیر آمیز بود برای این که به خودش بیاید خیلی مهم بود . هر طور بود او انگیزه خود را کسب کرد و با توجه به نتیجه پایانی باید گفت که پاسخ مثبت بوده است . نمی توان به او به این دلیل حمله کرد که مثل بقیه برونگرا نیست . هر کسی یک جور است . بنزما نیز در نقش یک بازیکن زیاد هیاهو ندارد . او نمی خواهد سر و صدا به پا کند . حتی پس از بازی درخشان مقابل اتلتیک هم داد و قال نمی کند . حالا نوبت بازی چمپیونزلیگ است که در مسیر کسب دهمین جام اثر خود را بگذارد .

نظرات شما عزیزان: